dissabte, 23 de desembre del 2006

Minority Report

Siempre he pensado que en McDonald's, Burger King y sitios semejantes, los anuncios para solicitar personal rezaban más o menos así: Si eres inútil, ven, tenemos trabajo para tí. (el teléfono de aludidos no está disponible en estos momentos, si alguien se siente citado, por favor, que me diga en cual está y después de ver cómo me atienden decidiré si tengo que pedir disculpas). Bien, ahora no solo contratan idiotas sino también trabajadores que no me entienden cuando me dirijo a ellos, ya no en "mi" idioma, sino en el suyo, que alguno opinará que es el de todos, pero mi opinión distará mucho de coincidir. Ya está bien de aguantar tanta tontería!!. Me parece estupendo que los empresarios tengan ayudas del gobierno y de todos los departamentos habidos y por haber, pero los de recursos humanos deberían tener más criterio . La pena es que, por no perder tiempo, que el minuto va carísimo, no hagamos nada al respecto. Tanto Estatut, de qué cojones sirve?
El martes me encontré con uno de estos casos. Debido a la incomprensión del idioma por parte de la persona que me atendía, y como muestra de buena educación, cambié al suyo, por mucho que me repatee el hígado tener que hacerlo. Vuelvo a empezar y le pido amablemente tres menús infantiles, recalcando que los quiero todos iguales. No sé qué parte de iguales no entendió, porque se entretuvo a marcarlos uno por uno preguntando cada vez qué tipo de patatas quería, qué hamburguesa, qué bebida y qué postre. Me hace entrega de los juguetes pertinentes y matizo que esos si que no quiero que sean idénticos; me contesta que no sabe cual va en cada uno. Collons, que tienes una vitrina bien hermosa donde se puede ver expuesto qué pingüino lleva dentro cada huevo!!! (y los huevos son de diferentes colores). Empieza a empaquetar los menús y le digo que son para llevar y además voy en moto, así que necesito una bolsa adecuada. No tiene. Y por si fuera poco, el medio de transporte que utilizo como que se la suda, porque sigue preparando la pitanza de tal forma que sería incomestible, más que nada porque pretendía poner la coke de boca abajo... Por supuesto, se ofendió cuando al entregarme las cajitas lo desempaqueté todo y lo ordené según mi sentido práctico. Lo habría estrangulado. Serviría como atenuante alegar que el sujeto era memo?. No me sirve esa excusa barata de que les pagan poco y bla, bla, bla. Punto uno: has conseguido trabajo, que es lo que cuenta. Punto dos: no por sentirte mal remunerado tienes que hacérselo pagar a los clientes. Punto tres: intégrate, por dios! Como sigan por este camino voy a ejercer mi derecho a que me entiendan, que es lo mínimo que deberían hacer.
Hoy me he pegado un atracón de "Porca Misèria" una serie que emitían los miércoles y pasaron a los jueves por exigencias del balompié y ahora dan cuando les sale de los huevecillos a los programadores, porque resulta que los jueves también hay fútbol, reportajes políticos o campeonatos de macramé sincronizado.
Pasarse media hora haciendo cola para comprar un plato de cristal te permite observar con minuciosidad a la gente que tienes alrededor. La mujer de delante mataba el tiempo mirando los adornos navideños; tanto se los ha repasado que si le hubiera preguntado cuantos puntos de purpurina llevaban las bolas, el porcentaje de error habría sido mínimo. La de detrás ya era otra cosa. Cada vez que se movía me golpeaba con una caja que llevaba bajo el brazo. Al primer gruñido (y segunda mirada desintegradora) ha captado que, conmigo, mantener la distancia es importante.
Mi horóscopo diario predice que, aunque quiera estar sola y encerrada en casa, no va a poder ser. Les habrá pasado mi madre el planning para mañana? Aunque tampoco tiene mucho mérito, la verdad, porque es normal que en estas fechas casi todo el mundo, les guste o no, acudan a sus obligaciones familiares. Ha de ser muy triste que, por no tener, no tengas ni un solo amigo que te acoja en su casa en días así. Ni siquiera los homeless están tan solos.
Redescubriendo Sopa de Cabra
Diga’m quants cops
T’has sentit sola enmig del món
Sense trobar el teu lloc.
Diga’m el que has vist
Darrere l’horitzó que tots duem a dins.
Has trobat el sol?
A fora sents la gent com va darrere el temps;
L’han perdut corrent.
Quan es faci fosc, mai no tinguis por;
La nit a fora és freda, amor,
Esperarem tots dos que surti el sol.
Murphy's law - Cheri